رنگ ها و پوشش ها

پوشش­های اپوکسی پس از اختلاط و انجام واکنش پخت، یک شبکه سه بعدی تشکیل می­دهند. این ماده از انعطاف­پذیری بسیار خوبی نسبت­ به وینیل استر و پلی استر برخوردار است و به همین دلیل احتمال ترک خوردن آن به دلیل بروز تنش­های حرارتی در بتن و انقباض و انبساط سازه بسیار کمتر است. پوشش­های اپوکسی دو جزئی بوده و زمان انبارداری آن بسیار مطلوب (بین 1 تا 2 سال) می­باشد. چسبندگی پوشش اپوکسی به زیرآیندهای فلزی و بتنی بسیار زیاد بوده و در میان پوشش­های حفاظتی بیشترین است. با توجه به اینکه فرآیند حفاظت با میزان چسبندگی رابطه مستقیم دارد، پوشش­های اپوکسی بهترین گزینه جهت حفاظت سازه‌ها می­باشد.

دلیل نامگذاری این گروه از رزین­ها گروه اکسیران در انتهاي مولکول آنهاست. حلقه اکسیران بسیار فعال بوده در اثر واکنش با ترکیبات اسیدي و یا قلیایی و یا ترکیبات حاوي اتم هیدروژن فعال، باز شده و فرآیند پلیمریزاسیون رخ می­دهد و پس از پخت، دانسیته شبک ه­اي شدن بالایی مشاهده می­شود. رایج­ترین ترکیبات مورد استفاده ترکیبات حاوی نیتروژن می­باشند که به نام‌هاردنر شناخته شده هستند. برای تهیه این نوع پوشش ­ها، از‌هاردنرهای مختلفی از جمله پلی آمیدوآمین ­ها، پلی آمین ­ها و فنالکامین ­ها استفاده می­شود که با رزین اپوکسی وارد واکنش شده و هر یک خواص و ویژگی­ های منحصر به فردی را در رزین اپوکسی ایجاد می­نمایند.

گروه دانش بنیان آبادگران با معطوف نمودن تمرکز تحقیقاتی بر مزیت­ها و معایب برشمرده در فوق، دستیابی به بهترین پوشش و رنگ­ های محافظتی بر پایه اپوکسی را هدف قرار داد و با تمرکزدادن پروژه­ های تحقیقاتی بر سنتز‌هاردنرهای فنالکامین با قابلیت پخت در زیر آب برای دستیابی به خواص ضدخوردگی موفق به طراحی و تولید سیستم ­های پوششی با کاربردهای گوناگون گردید.

از آنجا که باید در انتخاب سیستم ­های پوششی به شرایط آب و هوایی، دما و رطوبت نسبی محیط توجه داشت، پوشش­ های زیر به منظور حفاظت انواع سطوح بتنی (مطابق استاندارد ASTM C881) و فلزی به عنوان یک راه حل مطمئن و با پشتوانه علمی‌معرفی می­گردند.